Tokiko Energia Komunitateek (CEL) helburu, ezaugarri eta gobernu-eredu espezifiko bat partekatzen dute. CEL terminoa, oro har, erkidego horiek izendatzeko erabiltzen da, eta TEK terminoa, berriz, Euskadin ezarritakoetarako.
CEL ereduak energia banatuaren proiektuetan herritarren parte-hartzea sustatzen du, CELeko kideak bizi diren hirian edo udalerrian energia berriztagarria sortzea sustatuz. Horretarako, eraikinen sabaiak aprobetxatzen dira (publikoak zein pribatuak) eguzki-panelak instalatzeko eta energia hori partekatutako autokontsumo sistema batean partekatzeko. Horrela, herritarrek zuzenean laguntzen dute beren udalerrian tokiko energia berriztagarria sortzen.
Komunitate horiek sakon errotuta daude tokiko eremuan, udal gehienak inplikatuta daude, eta bertako kideak egoiliarrez eta tokiko denda txikiez osatuta daude. Helburua da CELek onura ekonomikoak, sozialak eta ingurumenekoak sortzea, ez bakarrik bere kideentzat, baita bere herriarentzat ere.
Tokiko ikuspegia izan arren, komunitate horiek ikuspegi orokorra dute. Gaur egun CEL bat osatzen duten 3.000 pertsona eta denda txiki baino gehiago dauden arren, 295 udalerritan eta 10 Autonomia Erkidegotan eratutako 60 erkidego baino gehiagok 50.000 kide baino gehiago lortu nahi dituzte. Mugimendua ez da hemen gelditzen 100.000 kide arteko garapen-proiektuekin.
Laburbilduz, CEL bakoitza tokian sakon errotutako proiektu bakarra da, eta guztien multzoak eraldatzeko ahalmen handia duen proiektu bat osatzen du. Helburua da komunitate bakoitzeko kideak tokiko mailan sortzen ari diren eraginaz jabetzea, hiri-ingurune inklusibo eta iraunkorragoetan eta sistema elektrikoa jasangarriago, deszentralizatuago eta demokratikoago batera eraldatzen lagunduz.